Nasilające się zmiany degeneracyjne powierzchni stawowych, w tym chrząstki szklistej oraz wytwórcze zmiany strukturalne: osteofity lub guzki.
Wieloletne przeciążeniowe zużycie powierzchni stawowych. W wyjątkowych sytuacjach leczenie operacyjne konieczne jest przy ostrym uszkodzeniu powierzchni stawowych wskutek urazu mechanicznego.
Nasilające się dolegliwości bólowe stawu kolanowego, przy nieustannie zmniejszającym się zakresie ruchu stawu, ból występujący podczas pełnego obciążania kończyny dolnej oraz długotrwałego stania lub chodzenia. Nawracające stany zapalne stawu kolanowego.
Endoproteza stawu kolanowego jest już leczeniem z wyboru zwyrodniałego stawu kolanowego, natomiast sama wszczepienie endoprotezy, nie nada pełnej funkcjonalności stawu. Fizjoterapia pooperacyjna ma na celu przywrócenie pełnej sprawności i ruchomości, całkowite usunięcie bólu i obrzęku pooperacyjnego, zapobieganie powikłaniom pooperacyjnym, które mogą nastąpić w późniejszym okresie. Do metod fizjoterapeutycznych stosowanych u pacjentów po endoprotezoplastyce stawu kolanowego zaliczamy techniki terapii manualnej stawów obwodowych, techniki drenażowe i przeciwobrzękowe, wzmacnianie mięśni kończyny dolnej, ćwiczenia proprioceptywne, równowagi i koordynacji ruchu. Z uwagi na rodzaj tworzywa endoprotezy, zabiegi z zakresu fizykoterapii: ultradźwięki, magnetoterapia, elektroterapia – należy rozważyć indywidualnie podczas konsultacji z fizjoterapeutą.
