Jest to wzmożone napięcie mięśni górnego odcinka kręgosłupa szyjnego oraz podstawy czaszki.
Napięciowa sztywność karku może mieć podłoże przeciążeniowo-zapalne, np. długa praca biurowa, lub wynikać z długotrwałej pozycji siedzącej (brak ergonomii pracy). Może być również związana z długotrwałym stresem, dysfunkcją stawu skroniowo-żuchwowego, bądź nieprawidłowym ułożeniem głowy i ciała podczas snu. Ponadto wzmożenie wynikać może ze zmian strukturalnych kręgosłupa szyjnego, np. zniesiona lordoza szyjna, kręgozmyk, dyskopatia szyjna.
Ograniczony zakres ruchu kręgosłupa szyjnego (zwłaszcza rotacje oraz skłony boczne) tkliwość palpacyjna, uczucie “kamieni” na ramionach, bóle głowy, a w przypadku przewlekłe wzmożonego napięcia mięśniowego – szczękościsk lub bruksizm, czyli zgrzytanie zębami.
Leczenie dotyczy wyciszenia obwodowego i centralnego układu nerwowego, wyrównanie balansu mięśniowego, mobilizacji segmentów kręgosłupa szyjnego, terapia crano-sacralna, terapia stawu skroniowego-żuchwowego, terapia mięśniowo-powięziowa, punkty spustowe, manipulacje powięzi oraz zabiegi fizykalne jako uzupełnienie: np. sollux lub elektroterapia.
