Zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa są wynikiem zmian strukturalnych w procesie zużywania i zwyrodnienia tkanek, które zaburzają funkcjonowanie i biomechanikę całego kręgosłupa. Rozwój choroby zwyrodnieniowej wiąże się z degeneracją chrząstki stawowej, procesem zapalnym błony maziowej, wytworzeniem osteofitów, czyli wyrośli kostnych i zmniejszeniem przestrzeni międzykręgowych.
Dyskopatia, ograniczenia kostne zakresu ruchu wskutek zmian strukturalnych kości, spowodowane przeciążeniami i zużywaniem stawów, choroba nowotworowa, infekcja, nawracające stany zapalne stawów. Dodatkowo ucisk wyrośli kostnych na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe może dawać objawy bólu promieniującego, wywoływać dyskopatię lub stenozę (zwężenie kanału kręgowego).
Ból lokalizujący się o obszarze zajętego stawu, ograniczenie ruchomości, osłabienie lub zanik mięśni w obrębie zajętego rejonu i odpowiadającemu mu miotomu czyli mięśni zaopatrujących w potencjał przez podrażniony nerw. Rzadziej można zauważyć zniekształcenie obrysów kostnych, tkliwość palpacyjną, ból promieniujący.
Leczenie w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa ma na celu zatrzymanie procesu chorobowego oraz zapobieganie nawrotom. Istotną rolę terapeutyczną odgrywa kinezyterapia, techniki mięśniowo-powięziowe, terapia manualna, mobilizacja zajętych degeneracją segmentów kręgosłupa, techniki osteopatyczne, naczyniowe, ciśnieniowe których celem jest lepsze odżywienie stawu czyli zapoczątkowanie procesów naprawczych oraz z zakresu fizykoterapii: krioterapia, magnetoterapia, elektroterapia i ultradźwięki.
