Ostroga piętowa jest artefaktem w postaci nabudowującego sie wapiowego kolca na guzie kości piętowej. Mechanizm powstawania ściśle związany jest z przeciążeniem tkanek miękkich w obrębie stopy i stawu skokowego, zwłaszcza w obrębie ścięgna Achillesa i rozcięgna podeszwowego.
Odpowiedzią organizmu na kumulujące się przeciążenia z równoczesnym osłabieniem tkanek, jest uwapnienie miejsca przyczepu ścięgna do kości. Tym samym tkanka staje się mniej elastyczna, lecz bardziej odporna na przeciążenia. Uwapniona część bardziej swoją budową przypomina twardą tkankę kostną, niż elastyczne i miękkie ścięgno.
Złe obuwie, hipermobilność stawów skokowych, płaskostopie, lub nadmiernie wydrążona stopa mogą być powodem zwiększenia obciążenia w obrębie kości piętowej, co powoduje predyspozycje do powstawania ostrogi. Uwapniający się “kolec” drażni podczas obciążania stopy tkanki miękkie, będąc przyczyną nawracających stanów zapalnych w tym rejonie.
Wyróżnia się ostrogę piętową dolną, będącą integralną częścią rozcięgna podeszwowego; oraz ostrogę piętową górną, będącą częścią ścięgna Achillesa.
Silny i ostry ból podczas obciążania stopy oraz podczas każdego uderzenia piętą o podłoże w trakcie chodu, nawracające stany zapalne. Często występują fazy zaostrzenia trwające ok 6 – 8 tyg, oraz bezobjawowej remisji.
Stosowane są zabiegi z zakresu terapii manualnej mające na celu rozluźnienie wzmożonego napięcia otaczających tkanek miękkich, redukcja odpowiedniego przetaczania (propulsji) stopy; techniki osteopatyczne, techniki terapii manualnej stawu skokowego, zabiegi przeciwzapalne, fala uderzeniowa , laser, ultradźwięki, krioterapia.
