Terminem Whiplash nazywany jest uraz odcinka szyjnego polegający na gwałtownym zgięciu głowy w przód poprzedzonym nagłym przeprostem odcinka szyjnego z użyciem dużej siły zewnętrznej. Uszkodzenie może obejmować mięśnie, ścięgna, więzadła, krążki międzykręgowe oraz nerwy.
Do urazu najczęściej dochodzi podczas wypadków komunikacyjnych, skoków do płytkiej wody głową w dół oraz urazów sportowych.
Obraz kliniczny pacjenta różni się od stopnia występowania uszkodzeń, lecz jako podstawowe objawy uważa się ból szyi, często promieniujący do kończyny górnej, ból głowy, żuchwy, sztywność szyi i barków, osłabienie mięśni i odruchów ścięgnistych. Dodatkowo pacjent może doświadczać: zmęczenia, zaburzeń widzenia lub słuchu a czasem depresji.
Procedury leczenia fizjoterapeutycznego obejmują wykorzystanie technik z zakresu terapii manualnej, technik mięśniowo-powięziowych wyrównujących napięcie mięśni w obrębie całego kręgosłupa szyjnego, terapia cranio-sacralna polegająca na wyciszeniu pobudzonego gwałtownego zdarzeniami centralnego układu nerwowego; kinesiotaping. Dodatkowo stosuje się zabiegi fizykoterapeutyczne uzupełniające terapię: laseroterapię, ultradźwięki czy elektroterapię.
