Złamanie obojczyka jest zaburzeniem strukturalnym, obejmującym przerwanie ciągłości kości obojczyka.
Złamanie obojczyka najczęściej występuje w urazie pośrednim, podczas upadku na wyprostowaną kończynę górną lub na bark.
Ból pojawiający się podczas próby ruchu obręczą barkową. Dodatkowo występuje obrzęk oraz miejscowe wzmożone ucieplenie skóry. Można zauważyć zaburzony obrys obojczyka. Przy całkowitym złamaniu może dojść do podrażnienia splotu barkowego lub znajdującej się w tym regionie tętnicy podobojczykowej. W takiej sytuacji mogą pojawić się zawroty głowy, mdłości, mroczki przed oczami.
Przy złamaniu otwartym lub przy uszkodzeniu struktur nerwowych bądź naczyniowych, niezbędna jest interwencja chirurgiczna, natomiast większość złamań leczy się zachowawczo. Odpowiednio szybko wprowadzona procedura fizjoterapeutyczna pozwala na stosunkowo szybkie odtworzenie funkcji stawu barkowo-obojczykowego i ramiennego.
Fizjoterapeuta stosuje techniki terapii manualnej, mięśniowo-powięziowej, techniki osteopatyczne – techniki wewnątrzkostne poprawiające ukrwienie złamanej kości, a gtym samym przyśpieszajace proces jej zrostu i ogólną regenerację Wykorzystuje się również zabiegi fizykoterapeutyczne: krioterapię oraz magnetoterapię.
